Met een foto en enkele zinnen vierde Steven de Rie op Facebook dat hij al twintig jaar lang de avonturen van Urbanus, getekend door Willy Linthout, in inkt zet. Dat verdiende wel wat meer uitleg, vonden wij, bijvoorbeeld over hoe iemand inkter wordt. “Het was een onverwachte wending, eigenlijk”, geeft Steven toe. “Toentertijd stuurde ik, zeg maar als aanstormend talent, regelmatig fotokopieën van recent werk naar diverse uitgeverijen. Niet dat daar veel respons opkwam, maar blijkbaar heeft toch iemand dat bewaard. Toen Willy via Standaard Uitgeverij naar een nieuwe inkter zocht, kwamen er kopietjes boven tafel, van mij en nog wat jonge tekenaars. Het mijne beviel Willy blijkbaar en hij sprak me aan op sde Wilrijkse Stripdagen. Daar zat ik als huistekenaar te signeren. Ik wilde het graag proberen. Om te kijken of het zou lukken kreeg ik een bladzijde om te inkten mee naar huis. Een week later toog ik met bonzend hart en geïnkt blad naar Lokeren. Daar aan de keukentafel is onze samenwerking beklonken. Ik moest me wel even inleven in de wereld van de ‘Urbanus’-strip. Ik kende de albums uiteraard wel maar volgde de reeks niet. Ik ben altijd meer een superhelden/comic lezer geweest.”
Dat trof: ook Willy Linthout bleek een enorme fan van Amerikaanse strips. “Voor mij een enorme meevaller. Willy heeft een heel brede smaak, van Sleen tot Tezuka, maar net als ik met een grote boon voor Robert Crumb, icoon van de Amerikaanse undergroundcomix. Dus dat werd al snel mijn richtlijn: inkt het ‘crumby-style’. Ik hou ook van die echt grafische tekenstijl, het zwart-wit-lijnenspel. Je komt dan sowieso snel bij Amerikanen uit, mannen zoals Wally Wood, Charles Burns, Burne Hogarth, Eduardo Risso (ook al is dat een Argentijn). Of Fransmannen zoals Moebius, Druillet, Caza. Hier te lande hebben we natuurlijk ook de nodige helden zoals Serge Baeken, Kevin Cuyt, Erik Kriek, Peter Pontiac, Didier Comes… Enfin, te veel om op te noemen. Zelf ben ik meer van het inktpennetje dan van het penseel, maar als lezer kan ik beiden appreciëren.”
Steven kon zijn appreciatie voor comics tonen in zijn eigen reeks ‘De Stille Getuige’, waarvan regelmatig nieuwe delen verschijnen bij het Nederlandse Windmill Comics. “Als kind verslond ik Spinneman, de Vier Verdedigers, Batman, Superman en co”, aldus Steven. “Al was ik ook gek van Asterix, Lucky Luke, Douwe Dabbert. Toch zat het er dik in dat ik zelf ook een superheld zou bedenken, en rond mijn elfde deed ik dat ook; de Stille Getuige. Sindsdien maak ik met hem, en zijn supermaten, regelmatig strips. Al moet ik toegeven dat dat eerder hobby is dan dat ik er mijn boterham mee verdien. Maar ach, wie weet komt dat nog. Ik amuseer me er in ieder geval altijd enorm mee.”
