De wereld die scenarist Jean Van Hamme en tekenaar Grzegorz Rosinski zevenendertig jaar geleden voor hun personage Thorgal uit dachten, is complex. Van elementen uit de Noorse mythologie tot invloeden van sciencefiction: het zit er allemaal in. Het is een mix die werkt, en die zich gezien de omvang en complexiteit van het universum ook leent tot nevenverhalen. Zo werd een aantal jaar geleden gestart met een aantal parallelreeksen, waarvan Wolvin er eentje is. Daarin staat de dochter van Thorgal en Aaricia centraal, en zij leent ook haar naam aan de reeks. Wolvin is nog maar een klein meisje, maar ze belandt in grote avonturen. Om te overleven, moet ze soms haar wilde kant oproepen, die heldhaftig maar weinig sympathiek is. Haar ‘gewone’ kant is dan weer lief, maar vaak wat te bang. In dit laatste album van de reeks gaat wolvin op zoek naar de slang Nidhogg: die bewaakt normaal gezien de heilige boom Ygdrassil, maar werd door Odin verbannen naar de tussenwereld. Dat is voor de zwarte Alfen een uitgelezen kans om te proberen de wortels van Ygdrassil, nu onbewaakt, door te hakken en zo het godenrijk en alle werelden op hun grondvesten te doen daveren. In de vorige delen van de reeks werden heel wat verhaallijnen opgezet. Het getuigt van vakmanschap dat de auteurs erin slagen alle losse eindjes schijnbaar moeiteloos bij elkaar te brengen, en dat in knappe en sfeervolle tekeningen. Een mooie afsluiter voor deze reeks. (AG)
‘Wolvin 7: Nidhogg’
Yann en Roman Surzhenko
Le Lombard, 48 pag., softcover €7,95, hardcover €13,95
